در فلسطین می‌چکد خون از نگاه کودکان           پـشت ابر غـم نشـسـته روی ماه کودکان

سر بچرخانی به هر سو، لاله‌ای روئیده است           شـهـر غــزه پُر شده از بـارگـاه کـودکان

زیـر چـنـگـال تو ای دیـو یـهـودیِ پـلـید!           زادگـاه کــودکـان شـد قـتـلـگـاه کـودکـان

بـزدلانه می‌کشی اطفال را چون حرمـله           ترس داری تا به راه افـتـد سـپاه کودکان

گر جنم داری بیا با مردِ این لشکر بجنگ           چیست در این دشمنی‌کردن گناه کودکان؟!

هیچ بمب و موشکی هرگز حریف گریه نیست           تو سلاحت موشک و گریه سلاح کودکان

گر چه مظلـوم‌اند اما مـقـتـدر می‌ایـسـتند           چون خداوند است تنهـا تکـیه‌گاه کودکان

خون مظلوم، عاقبت در خویش غرقت می‌کند           مـی‌زنـد آتـش بـه دامان تـو، آهِ کـودکـان

از تبار شیر خـیـبر، شـیرمـردی می‌رسد           تا که صهیون را بسازد فرش راهِ کودکان